Madalas nating hinahanap yung isa't isa. Minsan patago nating hahanapin yung isa't isa lalo kung may kahawak tayong iba. Minsan itanggi man natin, di natin maiwasang maisip yung isa't isa. Minsan iiwas tayo, iiwas tayo sa isa't isa, hindi dahil ayaw natin ang isa't isa. Siguro kasi, alam natin sa huli, tayo naman talagang dalawa, pero hindi ngayon, hindi sa ngayon. Kaya naglalaro tayo, nagpapanggap na ayos tayo kapag yung isa sa atin nakikita nating may kapiling na iba. Pero ang realidad, nawawasak tayo, nasisira tayo dahil alam natin na pwede tayong maging masaya kapiling ang ibang tao, na pwedeng may taong magpapakalimot sa ating dalawa. Pwede din naman kasing umaasa lang tayo. Umaasa tayo na pagkatapos nating maglaro kasama yung ibang tao, makikita natin yung isa't isa, yung tayo na yung magkasama, yung baka pwedeng tayo naman, baka pwedeng oras naman natin, baka pwedeng ako at ikaw na lang. Baka lang. Nagbabakasakali lang tayo. Yung katiting na pag-asa na sa huli tayo yung magkakatuluyan, yun lang siguro yung pinanghahawakan natin kaya pabalik balik tayo sa isa't isa.
PS. Kung di man tayo sa dulo, basta pareho tayong nakangiti, masaya, ayos na yun!
No comments:
Post a Comment
May karapatan kang ipahayag yan. Tongue in a lung, wag kang tatameme.