Ang ER

Kada may papasok dito, nilulugar sila kung gaano sila ka-importante, kung sino ang dapat mauna, kung sino ang dapat pahalagahan kaysa sa iba. Ang galing nga e, eksaktong alam mo kung ano para sa iyo yung gusto mong bigyan ng halaga ng higit pa sa iba.

Kung ang pag-ibig, parang ER lang, alam mo kaya kung saan ako ilalagay? Nakita mo kaya na karapat dapat akong unahin? Ni namalayan mo ba na kailangan mo akong pahalagahan? O wala lang, ni bakas ko di mo naisip? Pa-side chair, side chair lang ba ako o tambay lang sa hallway kasi wala e, walang halaga.

Nung pumasok ako sa buhay mo, saan mo ako nilagay? Saan mo ako pwinesto? Pinahalagahan mo ba ako o sa sobrang manhid ko ni hindi ko namalayan? 

Kasi ako, alam ko. Nung pumasok ka pa lang, alam ko na kung saan ka karapat dapat ilagay, kung gaano ka dapat pahalagahan, kung paano kita aalagaan.

Kung ang pag-ibig ay parang ER, sana may triage, para alam mo kung san ka eksaktong lulugar kung yung mismong trip mo sa buhay di ka mabigyan ng lugar; Sana bago ka pa pumasok, inaabangan ka na at pagpasok mo pa lang, may sasalo na sayo.

Kung ang pag-ibig ay parang ER, bago ako pakawalan, sisiguraduhing kaya ko, kakayanin ko; bago ako bitawan, malalaman ko eksakto kung bat ako pinapakawalan. 

PS. From post - FEU-NRMF IM ER

Madalas talaga ngayon ‘tong nga salitang ‘to dahil na lang sa antok.

Ang Umaasang Pag-ibig

Bakit ka umaasa? 

Umaasa ka sa pag-ibig na akala mo’y para sayo. Para sayo ba talaga o para sa ibang tao at ayaw mo lang aminin sa sarili mo na yung pag-ibig niya ay di nya maiaalay sayo? 

Umaasa ka na kapag binigay mo yang pag-ibig mo sa kanya, baka sa mga susunod na araw, buwan o kahit taon, maibibigay din nya ang pag-ibig nya sayo. Di ka ba napapagod ibigay yang pagmamahal mo sa taong ni hindi man lang makapagbalik sayo ng pag-ibig? Oo, alam ko na kapag sinabi mong “Mahal kita” di ka nanghihingi ng “Mahal din kita” pero hanggang kailan ka makukuntento sa pag-ibig na ikaw lang ang nagbibigay? Hindi nauubos ang pag-ibig pero ibigay mo ang pag-ibig na kaya mo sa taong kaya yang pahalagahan. 

Umaasa ka sa mga konting detalye na akala mo pinapahalagahan ka, na baka mahal ka rin niya pero pahalagahan mo din yung detalye na ipinaparamadam nya na ang level ng pagpapahalaga nya sayo ay hindi katulad ng inaasahan mo. 

Umaasa ka sa konting paramdam pero sana matandaan mo na di konting pag-ibig ang dapat gustuhin mo sa buhay mo.

Umaasa ka sa pag-ibig, walang masama dun. 

Pero tandaan mo na kahit sa pag-ibig, marunong ka dapat bumitaw, lalo sa pag-ibig na di naman kumakapit sayo.

Sana umasa ka sa pag-ibig na darating sayo, yung karapat dapat sa buong pagmamahal mo dahil siya din mismo, buong buo kang minamahal. Umasa ka sa pag-ibig na hindi ka kailangang itago, sa pag-ibig na di palihim, sa pag-ibig na kaya kang iharap sa ibang tao. Umasa ka sa pag-ibig na buo, na totoo, na karapat dapat, na tapat, na di sinungaling, na di magdadalawang isip sa iyo at sa inyo, na darating sa panahon na laan ng Diyos.

PS. Di man kami ang magpupunan ng pag-ibig na gusto mo, tandaan mong love na love ka namin, KS. Yung deserve mo, dun ka sa deserve mo, sa pag-ibig na di mo kailangang habulin o hingiin. Darating din siya, maniwala ka.

Ang Patagong Hinahanap

Nagising akong bigla kaninang madaling araw, mga alas-kwatro o alas-singko ng umaga, ikaw agad yung naisip. Pangalan mo agad yung pumasok ‘pag mulat ng mata ko. Tila ba hinahanap yung isang taong nawawala. Tila nananabik yung mga pusong magkalayo.

Hinahanap kita pero di nung gising ako.

Ginusto kong hindi ka hanapin, pinilit ko.

Pero sa pagtulog ko, di ko napigil, hinahanap kita.

Hinahanap ng paulit ulit.

Hinahanap kita, pero ng patago.

Hinahanap ka ng puso ko, di ko man maamin.

Hinahanap ka nito, araw-araw, di ko man pinapansin.

Hinahanap kita.

Gustong gusto kong hindi pero wala na akong magawa.

Gustong gusto kong wag na lang pero paano?

Kaya pala patago kitang hinahanap,

Kaya pala palihim kang sinisigaw ng isip ko,

Kaya pala pasikreto kang nakatatak sa akin,

Kasi sa paghahanap na ito, sa pagsigaw nito, sa pagtatak mo sa akin, ako ba? Ano ba ‘to sayo?

Paano natin seseryosohin yung isang bagay na alam nating nilalaro natin pero paano ko lalaruin yung isang bagay na sineseryoso na ng puso ko?

PS

January 7, 2018

Hinahanap hanap kita, yun yung totoo, di ko lang kayang aminin. Yan tuloy, kailangan pang magising sa pagtulog ko, para hanapin ka.