Ito lang kasi yung tingin mo sa akin, paminta lang. Ito lang naman ako sayo, pandagdag lang sa madami pang sangkap ng mga ulam mo. Kailan ka kaya makukuntento sa akin? Kailan ko kaya maririnig sayo na ako lang, sobra-sobra na? Kailan mo kaya makikita yung halaga ko? Wag naman sana kung kailan di ko na kailangan ng pagpapahalaga mo.
Buo mo akong nakilala. Buong buo ako nung hinayaan kita sa buhay ko. Pero hindi kita pinapasok sa buhay ko para lang durugin mo ang puso ko. Ito, ang puso ko'y parang paminta. Minsan buo, ngayon durog. Ngayon, dinurog mo lang.
No comments:
Post a Comment
May karapatan kang ipahayag yan. Tongue in a lung, wag kang tatameme.