Ang Puno

Pinatubo ako ng tadhana. Pinaasa ako ng mga tao. Pinaiyak ako ng mga bata. Pinatatag ako ng panahon. Pinatibay ako ng pagkakataon. Pinatayo ako ng pag-asa. Pinatigas ako ng sitwasyon. Pinasaya ako ng mga tao. Pinangiti ako ng mga bata. Ngayon, ito ako. Ako'y puno ng pagmamahal. Puno ako ng kasiyahan. Puno ako ng ngiti. Puno ako ng mga bagay na magaganda't masasaya na walang lugar para sa akin ang maging malungkot. Pinuno ako ng mga tao. Umaapaw pa higit sa kailangan at inasam ko.

Hindi ito ang panahon para sa isang bonus na pag-ibig. Hindi ito ang pagkakataon para manlimos ng pagtingin. Dahil ang mahalaga, puno ako ng bagay na hindi lahat ng tao ay nakakaranas. Puno ako ng bagay na kailanma'y hindi mananakaw ng kahit na sino. Puno ako ng mga bagay na hindi ko hiningi, kusa lamang ibinigay. Puno ako ng solid na pag-ibig, walang katumbas na kasiyahan, matatamis na yakap at halik.


Para sa pinapaniwalaan kong Diyos, sa mapagmahal kong pamilya at mga kaibigan kong walang kasing lambing.