Thursday, June 23, 2016

Ang Pag-uusap Ng Mga Kamay At Ng Mga Relo




ANG KANILANG PAMAMAALAM
Matapos ang ilang araw. Matapos umasa. Matapos mag-antay.

KAMAY SA METAL NA RELO:
K, pinag-isipan ko talaga 'to ng mabuti habang hinihingi ko yung space at oras sayo. Alam natin na babalik pa ako ng barko at gusto kong bumalik ng barko talaga at alam ko na pagbalik ko dun, same nung first contract ko talaga ang magiging routine ko. Ayokong maging unfair sayo, K. Ayokong masasaktan at masasaktan lang kita ulit kasi alam ko gano mo ko kamahal at mahal din kita, K. Pero iniisip ko nalang na kung tayo, tayo talaga. Ayoko lang maging unfair sayo kasi sa ngayon alam natin na hindi na nag wowork out ang relationship natin puro nalang away at pag nasa barko ulit ako, hindi ko nanaman mabibigay yung oras na hinihingi mo. I'm sorry K sa lahat lahat. You're the best girlfriend sa buhay ko at binigay mo lahat lahat sakin at unfair sayo yun... I'm sorry ulit. I know time will come na magiging maayos ang lahat. Kilala kita at naiintindihan ko kung kinakamuhian mo ko ngayon.


**Habang humahagulgol at nasasaktan ang Kamay sa itim na relo, pilit nyang iniintindi. Pinilit nyang wag matanong. Pinilit nyang magpalaya. Pinilit nya na hanggang sa huli manaig yung pag-ibig na kaya niyang iparamdam sa Kamay sa metal na relo. Pinilit nya kahit siya mismo yung nadudurog.


KAMAY SA ITIM NA RELO:
Okay, G. Mahal na mahal kita at kung sa tingin mo ako yung sagabal sa pangarap mo at di na ako parte nyan, wala akong magagawa. Gustong gusto kong masaya ka. I have given you the freedom, alam mo yun. Walang bawal. Walang di pwede. I trusted you so much. Malungkot lang ako kapag sa sobrang saya mo sa freedom na meron ka, kinakalimutan mo ako. This wasn't working out because you have refused to talk to me, not even once a month or nung pagdating mo. I don't need your whole day noon at ngayon, just a minute or two para mapag-usapan lahat pero tinataboy mo ako. Pinili ko lang magstay kahit wala ka ng rason na binibigay para magstay ako. Lagi lang kitang pinipiling mahalin kahit ang hirap na. And for the record, hindi kita kinakamuhian kasi gusto kong isipin na nahihirapan ka din (even if I think you're happier without me) I know you don't think about me as often as I think about you and yes this pains me a hell of a lot (parang gumuho mundo ko paggising ko na nabasa message mo) that I think I don't deserve this pain pero mas naiinis ako sa sarili ko kasi you leaving me, don't even make me hate you, not even a bit. Mahal na mahal kita, sana hindi na, sana di na lang kita mahal para mas madali. Sana din di mo na sinabi na mahal mo ako ngayon pero iiwan mo ako. I'm not the best na girlfriend sayo, kasi kung the best ako... Sana di mo na ako niyakap, hinalikan at pinatulog dyan sayo nun para wala akong naiisip ngayon. Sana di mo na lang ako ulit pinasaya ng konti. Sana wala ng "Good morning Love" or updates pagbalik mo para nabitawan na kita agad, G.

Gustong gusto kitang bitawan katulad ng pagbitaw mo sakin pero ang hirap hirap. Kung tayo, tayo kasi pinili natin yun. Kung hindi, hindi kasi yun yung pinili mo.

Thank you. Bye, G. Please wag ka na magreply.


**Nagdaan ang ilang araw, lagpas dalawang linggo habang pinipilit maniwala ng Kamay sa itim na relo sa lahat ng kabutihan at pag-ibig, isang araw, biglang nagsabay-sabay na kailangan nyang magpaalam - dun sa munting sasakyan na hindi na kinayang bayaran, at nakatanggap din siya na kailangan nya nang bumitaw ng tuluyan sa inaakala niya


METAL NA RELO:
Sa oras na yan, masaya syang hawak ang kamay ng iba.


ITIM NA RELO:
Sa oras na yan, akala ng nagmamay-ari sakin posible pa. Siguro may parte sa kanyang umasa, naniwala sa pag-ibig, naniwala sa mga pangako, sa mga salita na dinala ng hangin papunta sa himpapawid ng kawalan. Iba yung tingin niya dyan sa nag-mamay-ari sayo, metal na relo.

Sa oras na 'to, alam na ng Kamay na nagmamay-ari sa akin, yun yung mahalaga.


KAMAY SA ITIM NA RELO:
Hindi iba ang tingin ko sa kanya, tao lang din siya. Ngayon, sadyang iba lang ang tingin ko sa pag-ibig. Siguro nag-mature din ako. Iba yung respeto ko sa pag-ibig.

Kung ngayon masaya siya sa iba, karapat dapat siyang sumaya, hindi dapat yun ipagdamot kahit kanino. Kung pumili siya ng ibang pag-ibig, hindi ko na problema yun. Basta sa akin, nagmahal ako, tapos ang usapan. Nagmahal ako, at kung tumanggi siya sa pag-ibig na bigay ko, hindi ko kawalan yun kasi sa dulo, nawala yung taong dapat mawala sa akin, at nawalan siya ng taong di sya tatalikuran kahit kailan.

Hindi ako nagkamali nung minahal ko siya, yun yung totoo. O kahit sino man ang minahal ko noon. Lahat ng pag-ibig na totoo na ibinigay mo, hindi kailanman pwedeng maging mali. Ang pinapaniwalaan ko sa buhay ko, basta nagmahal ako ng totoo, mag-iiwan ka ng bakas dun sa minahal mo. Hindi man ngayon o sa mga susunod na buwan, dun sa taong nakaranas ng pag-ibig na naibigay mo, darating sa punto na iisipin ang pag-ibig na tinalikuran nila. Yun lang sakin, ang magmahal at mag-iwan ng bakas sa mga tao na minahal ko, na sa buhay nila, nakaranas sila ng totoong pag-ibig mula sa isang estranghero.

Maniniwala ako sa pag-ibig. Hindi ako kailanman mapapagod magmahal at tumanggap ng pag-ibig. May mga nagpapaalam, pero ang mahalaga, hindi ako yung nagpapaalam, para kahit anong pagkakataon, wala akong pagsisisihan kasi nagmahal ako ng totoo at di natatapos.




Nung unang nakasama kita, mahal na kita.
Nung naging tayo, mas pinili kong mahalin ka pa.
Nung huli kitang nakasama, pinanindigan kong mamahalin ka kahit wala ng rason.

Minahal kita. Mahal kita at sana dumating yung panahon na mabaon na 'to dun sa dulo para sa susunod na umibig ako, maibigay ko ng buo ang pagmamahal ko ulit. 


Mahal na mahal kita :( Higpit ng kapit mo dyan sakin, pero ikaw din mismo bumitaw sakin. Hindi ko kailanman hininging tapatan mo ang pagmamahal ko sayo, nakuntento ako sa kaya mo, pero wala e :( Sana mawala na lahat ng sakit :( Ayoko na mamiss ka :(


Paalam, Kamay sa metal na relo. Ayaw ko man, pero kailangan. Salamat sa lahat. Salamat. God bless you, I know He always will.


Nagpapaalam,
Kamay sa itim na relo




PS. Kapag ang mga salita ko ay di na puro sa kanya, kapag naitago na ang pag-ibig sa kawalan, magsusulat ulit ako. Peksman! Pasensya na din di ko na binasa ulit 'to, kung ano natype ko, yun na. :) Puso. :P

PPS. Kung may mabasa kayo dito na di mababasa ng iba, sikreto na natin yun, okay? Yun yung mga bagay na di kailangang malaman ng lahat. :) Nakatago, di para sa lahat. Kung gets nyo 'to, ibig sabihin nabasa nyo yung tinago ko.



Thursday | June 23, 2016
Blogged: June 24, 2016 3:48 am

No comments:

Post a Comment

May karapatan kang ipahayag yan. Tongue in a lung, wag kang tatameme.