Ang Paputok Ng Pag-ibig

Hindi ko naman sinasadyang ikaw ang mabili kong paputok. Hindi ko sinadyang ikaw ang mapulot ko. Ang nakakatawa nga sayo, hindi naman kita dinayo sa bilihan ng paputok. Ikaw ang lumapit. Simula pa lang Disyembre, umaaligid ka na. Alam mo na sa inaraw-araw na ginawa ng Diyos, ikaw pa ang unang bumabati para paputukin na kita.

Sinindihan kita. Nakita ko ang lahat. Ang saya natin, ang saya sana natin.

Ang ganda-ganda mo, pero 'pag dumikit ka sa akin, nasasaktan ako. Ang sarap-sarap mong titigan, pero 'pag lumalapit ka na sa akin, nagagalusan pati ang puso ko. Ang kulay-kulay ng bawat oras na nandiyan ka, pero sa parehong oras, pinapadilim mo ang bukas ko. Alam kong may katapusan ang lahat. Ngayong nawala na ang ilaw mo, ngayong mas ginusto mo ng mawala sa buhay ko, paano na naman ako?

Ang mahirap sayo, papasukin mo ang buhay ko ng paulit-ulit, at paulit-ulit mo din akong sinasaktan. Ang mahirap sayo, parang ako pa ang lumalapit pero sa kada araw, alam mong ikaw ang unang nagpaparamdam. Ang mahirap sayo, pinaparamdam mong espesyal ako pero 'pag maiiipit ka na, kayang kaya mo akong iwan na parang walang kwenta. Ang mas mahirap dito, hindi kita tinatanggihan.

You're a big pain in the ass. Kahit bitch ka, swerte mo hindi ako ganun. Respetuhin mo lang ako sa susunod, kasi kung hindi papatulan na kita.

Ang 2011

Nagsimula ang itong Mayo ng taon. Mahilig akong magmura (tang ina lang) kaya naman para mas maging kaayaaya sa pagbabasa, naging Tongue In A Lung. Madalas kong tumbasan lahat ng emosyon ko ng mga salita. Masiyahin akong tao, kaya lahat ng kalungkutan ko, hanggang dito lang. Lahat ng ayokong ipakita, hanggang panulat lang na may mga salitang ako mismo, hindi ko mainitindihan sa papanong paraan ko nailalagay. Lagi nilang sinasabi 'pag nalaman nilang sa akin 'to "Di nga? Di ka naman ganun. Di ka naman nalulungkot." Yun lang. Yun lang ang akala niyo.

Gusto ko lang magpasalamat, na sa isang kalokohang blog, mga malokong panulat, binasa niyo pa din. Gusto kong magpasalamat ng taos puso sa pagtanggap sa kalungkutan, pag-ibig na hindi naganap, sa mga kwentong buhay ko na madalas walang kwenta, sa mga pangarap kong pinipilit kong gapangin para maabot at sa lahat ng mga panulat na tila ba lumabas sa malawak na himpapawid ng emosyon.

2011.

Madaming lakad. Madaming masasayang alaalang nais kong namnamin pa. Madaming malulungkot na memoryang nais ko pa ding paliparin sa himpapawid ngunit nagkakaron sila ng pakpak pabalik sa akong alaala. Nagkaron ng isang batalyon ng bagong kaibigan, mga totoong kaibigan. Madaming nakilala. May mga tumambay, meron ding natutong lumakad papalayo. Nagmahal pero natutong lumayo. Minahal pero natutong maging kaibigan. Gustong makalimot, mas lalong di nakalimot. Gustong pumayat, mas lalong di pumayat. May mga pangarap na nawala, may mga pangarap na unti-unting natutupad.

Nalungkot, umiyak. Sumaya, umiyak pa din. Yumakap, yinakap. Humalik, hinalikan. Bumatok, binatukan. Sinampal, nakaiwas naman ako. Sinira ang atay, hindi naging matagumpay ang alcohol, kaya sigaw ko "MORE."

Itagay natin 'to, para sa lahat ng kapalpakan ng taon, sa iyak na walang kwenta, sa utot na narinig ng ibang tao, sa amoy ng bagong gising na hininga sabay may kumausap sayong tao, sa lahat ng palasak na relasyon, sa mga malalanding usapang nagtapos, sa mga sana-nahalikan-ko pero hindi natuloy, sa lahat ng sana pero hindi nangyari at sa lahat pa ng nakakaasar na bagay na ayaw mong isipin (pero dapat mong isipin bago mo itagay yan.)

Laklakin ang isang basong alak para sa mas magandang bagong taon, isang ngiti kahit sa nakaraang palpak, madaming bagong pag-asa, malay mo ngayon pa dumating ang pag-ibig na para sayo. Alam ko kaya ka nagbabasa ng panulat ko, sawi ka sa pag-ibig. Ayos lang yan! Lahat naman napagdaanan yan, katulad ko, ilang kwento ko na ba ang tumama sayo? Swerte mo kung bilang lang, sakin kasi, lahat ito.

Ngumiti tayo. salubungin ang bagong taon na buo ang kamay. Ingat sa paputok, mas okay na ang may putok. Tumalon ka para tumangkad, pero sana lumiit ka para sa taong 2012, magkasya ka na sa damdamin ng isang taong laan para sayo.

SALAMAT. Next year uli!♥

Ang Special

Tumingin ako sa Merriam-Webster ng ibig sabihing ng salitang yan:

1 distinguished by some unusual quality; especially : being in some way superior

2 held in particular esteem special friend


Sinabi ko yan sa isang tao kanina, sinabi niya rin sa akin. Kung iisipin mo dapat masarap sa pakiramdam. Yung ang tagal mong iniwasan, pero pareho pa rin pala yun nararamdaman niyo sa isa't isa. Dapat para kang nanalo sa lotto. Yung tipong sa tagal mo ng tumataya sa lotto, ayaw mo nang umasa. Nakakasawa nang tumaya pero ginawa mong tumaya, tapos swak na nanalo ka. Pero bakit hindi ganyan yung nararamdaman ko?

Para akong may hawak na lobo, yung lagi kong pinapalaya kasi merong nagmamay-ari sa kanya. Kumbaga, hiram ko lang siya. Saglit ko lang siyang hiniram, kaya kailangan ko siyang bitawan. Nahawakan ko siya dati noong libre pa siya, pero pinakawalan ko din kasi hindi siya sigurado kung gusto niyang ako yung mag-may-ari sa kanya. Paglipas ng mga araw, nandun na siya. may nakakuha na sa kanya.

Special ka para sa akin. Special din ako para sayo. Pero kahit kailan, walang special na tayo. Matututo na naman akong lumayo. Lalayo ako kasi wala naman talaga akong karapatang masaktan 'pag masaya ka. Lalayo ako kasi mahirap magkunwari na ayos ako habang ayos kayo. Lalayo ako pero parang iiiwan ko na naman yung puso ko sayo. Lalayo ako na may malaking sana sa puso ko. Na sana hatakin mo ako, at sabihin mong ako na lang. O maramdaman kong ako naman talaga, ako lang talaga kahit lumipas yung mga buwan na yun.

Isang paalam sa taong special. Isang paalam mula sa taong special. Pero kailanman, walang magiging special na paalam, lalo na kung alam nating meron naman talagang namamagitan satin.

**Matututo ka pa bang abutin ako? O ang paglayo ko ang magiging paglaya ko ng tuluyan?

Tongue In A Lung: Ang Pasko At Past Ko

"Tongue in a lung: Ang *******" na titulo ng mga blogs ay mga parte ng buhay ko na personal. Yung gusto kong sabihin. Ayokong nasa puso ko lang. Ayokong tumameme. Malayang pagpapahayag nga di ba?

Okay! Simula na!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Sabi nila, ang Pasko, kapanganakan ni Hesus. Panahon ng pag-ibig at pagpapatawad.

Sabi ko naman, tama! kapanganakan ni Bro. Tama! panahon ng pag-ibig at pagpapatawad. Para sa akin din, ang Pasko ay panahon para maging okay ang past ko. Minsan hindi natin pinapansin yung past natin. Alam ko yun, tao din ako.

Hinayaan ko din ang past ko. Hinayaan kong manahimik na lang yun. Pero ngayong Pasko, ibang usapan. Gusto kong mawalan ng gusot ang past ko ngayong Pasko. Suntok sa buwan, mangyari na ang mangyayari. Pagkatapos ng Pasko, gusto ko lang ng tahimik na bagong taon. Ang parte ng nakaraan, dun na yun. Wala ng babalik para maging parte ng kasalukuyan. Masaya akong aayusin ang gusot, saka matututong lumayo uli ng walang bigat sa dibdib.

Maligayang Pasko! Sana hindi ka maging parte ng past ko. ♥

Ang Kaso Sa Hukuman

KASO:
Kung mahal mo talaga ang isang tao, ipaglalaban mo siya. Kung mahal mo talaga ang isang tao, mag-aantay ka sa kanya. Kung mahal mo talaga ang isang tao, kung may umeeksena, pipilitin mo pa din na mag-work kayo. Wag mo hahayaan na sa bandang huli, may kapiling na siya at hindi ikaw yun.


NAGSASAKDAL:
Pumasok ako sa relasyon kasi mahal ko siya pero may mas mahal pa akong iba. Pumasok ako sa relasyon at pinili ko siya dahil hindi mo ako inantay. Hindi mo ako hinayaang maging handa sa panibagong relasyon, alam mo naman nakakabreak namin noong panahong nakilala kita. Binitawan mo ako sa panahong mas mahal kita kaysa sa kanya. Iniwan mo ako, ni hindi mo ako ginawang itext. Andun siya, kaya siya ang pinili ko. Pero natatandaan mo bang sinabi kong mas mahal kita at naiisip kita habang kami pa? Na kahit lumayo ka, pinipilit kong maging malapit sayo.


ISINASAKDAL:
Ang pag-ibig na tama, kung nangyari sa maling oras, masasabi ko bang maling pag-ibig na? Dumating ako, na hindi ka pa handa. Maling oras. Maayos tayo pero magulo kaya lumayo ako. Pinili mo siya. Habang andun ako, kahit hindi mo sabihin, may koneksyon ako. Alam ko na iniisip mo pa ding balikan siya. Iniisip mo pa din na kayo na lang sana. Ayokong maging sagabal sa sana'y magandang relasyon. Inantay kita, hinayaan ko pa ngang mahulog ako ng todo kahit sa panahon na yun walang kasiguraduhan kung mamahalin mo din ako. Hindi kita iniwan, lumayo ako para makapag-isip ka. Lumayo ako na may malaking hiling sa puso na sana pagbalik ko, sigurado ka na sa akin. Na kakayanin mong sabihing ako na lang, ako lang at wala ng iba. Ibinigay ko ang buong puso ko, binigyan mo ako ng parte ng puso mo. Wala akong reklamo. Lumayo ako para wala kang masabi, wala kayong masabi. Gusto ko lang naman ng katahimikan. Gusto ko lang maging maayos na wala ka. Lumayo ako, at gusto nga sana kitang hainan ng restraining order para hindi ka na makalapit sa akin.


HUKOM:
Nakuha ko ang punto niyo. Ayokong sabihing maling pag-ibig 'to, ilagay na lang natin sa pag-ibig na mali sa oras. Hindi ko malalaman at maiintindihan kung bakit hinahabol mo pa nagsasakdal ang isinasakdal mo. Masaya ka na, diba mas masaya ka dapat na hindi niya kayo ginugulo? Mas dapat ka pa yata niyang kasuhan para magkaron siya ng restraining order para naman siya ang magkaron ng katahimikan.

Kung mahal mo talaga ang isang tao, ipaglalaban mo siya pero paano ka ipaglalaban ng isang tao na hindi siya sigurado na lamang siya? Ginusto mong ipaglaban ka pero ikaw ba pinaglaban mo yung feelings mo sa kanya? Kung mahal mo talaga ang isang tao, mag-aantay ka sa kanya pero hindi buong buhay mo. True love waits but not too long. Kung mahal mo talaga ang isang tao, kung may umeeksena, pipilitin mo pa din na mag-work kayo pero pano kung mas magwork sila? Kaya nga siya lumayo diba? Hinayaan ka niyang maging masaya kahit hindi sa piling niya. Hinayaan ka niyang magkaron ng katahimikan kasama yung taong pinili mo, hindi ba dapat yun ang pagmamahal?

Ang Target

Lisensyado ka. Binigyan ka ng karapatang humawak ng baril. Pero hindi ibig sabihin nun pwede mo ng gamitin ito at mamaril kailan mo man gustuhin. Natamaan ako ng balang galing sayo. Natamaan ako ng bala ng pag-ibig. Imbis na malungkot ako, ngumiti pa ako sabay sinipat ka. Nagustuhan ko ang balang binaon mo. Nasiyahan ako. At sa muling pagkakataon, natuto akong magmahal.

Kaso ligaw na bala pala ang tumama sa akin. Isang bala na di sa akin nakalaan. Isang pag-ibig na alay sa ibang tao. Mas masama pa dun, hindi lang ako nadaplisan. Hinayaan ko pang bumaon sa sistema ng buhay ko. Masakit palang sumalo ng balang hindi para sa akin. Ako ang natamaan kahit di talaga para sa akin nakalaan. Bakit ko ba sinalo ang bala mo kahit alam kong masasaktan ako? Bakit ko ba sinalo ang pag-ibig mo na alam kong hindi naman para sa akin? Bakit ko ba hinayaang masugatan mo ako? Bakit ko ba hinayaan ang sarili kong mahalin ka, na alam ko naman na yung pag-ibig na ipinapakita mo, para naman talaga sa iba?

Ikaw kaya barilin ko? Ikaw kaya target-in ko? Para malaman mo na masakit. Para malaman mo na pag pumasok na sa sistema mo yung pag-ibig mahirap ng umiwas, na lalong mahirap kung yung pag-ibig na pinasok niya sayo, practice shot lang pala. Sa susunod, wag kang nagpapaputok ng basta basta. Sa susunod, asintahin mo lang yun taong siguradong target mo, ang mahirap kasi sayo, tira ka ng tira, tuloy sa pag-ibig na naipon ko, naibigay ko sayo, kaya sa aki'y halos walang matira.

Ang Kuryente

Andito ako para padaliin ang buhay mo. Ako ang umaako ng mga hirap, makaiwas ka lang. Saksak ka nga ng saksak, wala lang akong imik. Pero sana isipin mo, hindi ako ginawa para abusuhin mo. Mas lalong di habambuhay magpapagamit ako sayo. Di ako tangang di malaman na ginamit mo lang ako. Oo, alam kong nakinabang ka sa kuryenteng pilit kong ipinaaabot sayo. Oo, alam kong ginamit mo lang ako para pagselosin yung linya ng kuryenteng matagal mo ng inasam. Oo, alam ko lahat ng plinano mo sa utak mo. Oo, natuwa akong magpagamit sayo. Pero hindi ibig sabihing natutuwa akong ginamit mo lang ako para mapansin niya.

Pinuputol ko na ang pagpapadaan ng kuryente. Pinuputol ko na ang mga banat sayo ng kuryente kong baliw. Ayokong magbrown out dyan sayo, pero alam kong ni hindi mo mararamdaman ang pag-alis ng supply ng kuryente ko sa buhay mo.

Darating na si Manong Meralco. Iniutos kong dahan dahanin ang pagtanggal ng kuryenteng supply ko sayo. Ang totoo, gusto kong manatili. Gusto kong bumakas sa buhay mo. Pero mas totoo na wala kang pakielam kung nandyan lang ako. Mas lalong totoo na ni hindi ako babakas sa buhay mo. Anong punto ng lahat ng 'to? Gusto kong maging mahalaga sayo, pero ang totoo, wala akong lugar sa buhay mo.

**Di ka tanga. Mas lalong di ako tanga. Wag mong isiping hindi ko alam na pinagselos mo lang siya. Sayo na ang lambing na binigay ko, yun na yun. Solid yun. Minsan lang ako lumapit, sayo lang yun. Sayo lang ako nagpapansin, hindi na mauulit. Sige na, sana maging masaya ka sa kanya.

Ang Kawalan

Ang dilim sa lugar ko. Ang blangko ng paligid ko. Para akong lumilipad sa malawak na lugar. Para akong linilipad ng hangin na hindi ko alam kung saan ako dadalhin. Hinahayaan kong dalhin ako ng hangin kung saan man ang tamang lugar ko.

Napadpad ako sa lugar na may ilaw. Mga ilaw na tila ba naglalaman ng kawalan ng puso ko. Mga ilaw na sinisigaw ang mga dahilan kung bakit ginusto kong lumipad. Mga ilaw na nagpahinto muli sa akin. Mga ilaw na hinayaan akong mag-isip muli.

Sabi nila:
1. Malapit na ang Pasko, okay na ba ang past mo?
2. Christmas break na, pero bakit lunch break lang ang meron ka?
3. Di mo siya kilala, pero bakit silipin mo lang twitter niya, swak ka na? Crush mo, pero malala ka na.
4. Mahal ka, minahal mo. Bakit ayaw mong maniwala sa second chance?
5. Mahal ka, hindi mo minahal. Bakit ayaw pa niyang bumitaw?
6. Inaantok ka na, bakit kung ano-ano pang kumakatok sa utak mo?
7. Kailan darating sa kalendaryo mo yung taong matagal mo ng hinihingi sa pagdarasal ng rosaryo?
8. Ang tagal ng nakasara ng puso mo, bakit tinatakpan mo ang tenga mo mula sa pagrinig ng mga nangangaroling? Malay mo, isa na pala sa kanila yung may dala ng susi sa pinto sa puso mong inaamag na.

Ito ang kawalan ng puso ko. Ito ang kawalan na gusto kong takasan. Ito ang kawalan, na sana lang, buong pagkatao ko mailagay sa katahimikan. Ito ang kawalan, kawalan na ayokong binabalikbalikan.

Ang Seatbelt

Masyado akong maingat. Lagi kong sinisigurado na nakaseatbelt ako bago pa lang magsimula ang byahe ko. Siguro takot lang ako. Takot akong makatulog sa byahe at biglang masaktan 'pag di ko napigilan ang sarili kong mahulog sa taong kasama ko sa pagbyahe. Mas takot siguro akong mahulog tapos paglingon ko, wala ka na sa tabi ko. Ayoko sa lahat, yung iniiwan ako. Mas ayoko pa lalo yung buong buo na yung tiwala ko, yung di ko inaasahang iiwan ako ng isang tao, pero ginawa niya.

Nakabyahe ako pero sa pagkakataong 'to, wala pa akong kasama. Bumabyahe akong masayang mag-isa. Bumabyahe akong nakangiti. Bumabyahe akong maingat. Higit sa lahat, ligtas pa ang puso ko dahil siguradong nakaseatbelt pa ako, may pampigil pa sa kada paghulog ko sa bangin ng pag-ibig.

Babyahe ako ng babyahe. Matagal kong inipon ang pang-gas ko. Full tank pa. Wala pang hihinto. Wala pang paparada. Sa byahe kong ito, nakangiti lang ako sa pagdating mo. Sa byaheng 'to, inaabangan lang kita. Hinihintay ko ang pagkakataong ikaw mismo ang sisigurado na kahit tanggalin ko ang seatbelt ko, sasaluhin mo ako. Na kahit anong mangyari, susubukan mong hindi ako saktan. Magkakabungguan din tayo, sana malapit na. Sana pag nabunggo natin ang isa't isa, hindi na tayo naka-seatbelt, sana tuloy-tuloy lang tayong mahulog sa isa't isa.

Pupusta ako sa pag-ibig. Pupusta ako sa tamang pag-ibig. Pupusta ako sa pag-ibig na hindi ako basta-basta papaiyakin. Pupusta ako sa pag-ibig na kasama ka.

Ang Mga Balita

Magkaiba tayo ng istasyon. Dyan ka at dito ako sa kabila. Hindi naman tayo magkaaway. Alam mo naman na may pinagsamahan tayo. Mas lalong alam mo na mabilis ang lahat, swak tayo kaso naglaho tayong parang bula.

Napanood ko ang balita mo. Pinipilit mo pa ding ipahayag na mahal mo ako. Pinipilit mo pa ding ipakita sa ibang tao na ako ang laman ng puso mo. Pinipilit mo na ako lang naman ang lumalayo, na ako lang naman ang tumutulak sayo para magmahal ng iba.

Sinubukan mong manood ng balita ko, nakita mong may news block out. Bakit? Siguro hindi ko kayang ibalita sa ibang taong takot lang akong ibigay yung tiwala at puso ko sayo. Takot akong mag-umpisa tayong muli at iwan mo ako ulit. Mas lalong takot akong mahalin ka, mahalin ka lalo higit pa noon, mahalin ka higit pa sa sarili ko na 'pag naisipan mong iwan uli ako, paano na naman ako.

Sinara ko na ang balita ko. Ayokong tapatan ang balita mo. Ayokong tapatan ang pag-ibig mo. Ayokong tapatan ang pag-ibig mong hindi naman tapat. Ayokong tapatan ang pag-ibig na magpapaluha lang sa akin. Ayokong tapatan ang pag-ibig na ako lang ang totoong iibig. Ayokong tapatan ka, at maging tapat sayo, lalo na alam kong di ka naman tapat sa akin.

Tongue In A Lung: Ang Relasyon, Kasiyahan At Hiwalayan

"Tongue in a lung: Ang *******" na titulo ng mga blogs ay mga parte ng buhay ko na personal. Yung gusto kong sabihin. Ayokong nasa puso ko lang. Ayokong tumameme. Malayang pagpapahayag nga di ba?

Okay! Simula na!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Hindi lahat ng nasa relasyon, masaya. At hindi din lahat ng walang karelasyon, hindi masaya.

Alam ko na nagsisimula ang relasyon 'pag nakita mo yung sarili mong masayang masaya dun sa tao. Kalokohan naman kung sisimulan mong makipagrelasyon na hindi kayo swak. Pero syempre may mga taong pumapasok sa relasyon dahil gusto lang nilang makalimot. Nagawa ko yun. Di naman masaya, may dinamay pa ako sa lakungkutan ko.

Masarap naman talagang ma-inlove, mas lalong masarap kung mahal ka din nung taong mahal mo. Alam ko yung mga panahon na sana lagi mo siyang kausap, katext, kachat o kasama. Alam ko yung mga panahon na lagi mong inaantay yung pareho kayong libre para may oras kayo sa isa't isa. Ang sarap sa pakiramdam na pagkatapos ng isang nakakapagod na araw, alam mong siya yung kasama mo. Na may babagsakan ka ng lahat ng luha mo at may magpapasaya sayo. Pero hanggang kailan? Hanggang kailan magiging masaya ang isang relasyon? Hanggang kailan magiging solid at hindi matitibag ang isang noong masayang relasyon?

Lahat naman nagbabago. Ang masama dito, 'pag hindi na natin naisip yung simula. Kapag mas masiyahan na tayo sa buhay na hindi kasama yung taong dating naging mundo mo, kapag mas swak ka palang wala siya, dun na nawawala yung spark. Nawawala ang lahat 'pag hindi mo inalagan. Nawawala maging ang pinakamatamis na pag-ibig kapag may hinahanap kang iba. Kaya ako, hindi ako pumapasok sa isang relasyong lokohan. Hindi ako papasok sa isang relasyong may kahati, may mahal pang iba at hindi lang ako ang mahal. Hindi ako papasok sa relasyong hindi lang siya ang hinahanap ko. Kapag may iba pa akong hinahanap, siguro sadyang di kami para sa isa't isa.

Minsan, mas mahirap aminin na hindi lang siya yung hinahanap mo. Mas lalong mahirap kapag ayaw mo siyang mawala sayo, ayaw mo siyang lumampas sa kamay mo pero sadyang kulang e. Hindi siguro kulang yung binibigay niya sayo, pero sayo mismo, may bagay na hinahanap kang wala lang talaga sa kanya. Mahirap bitawan 'pag mahal mo. Pero tandaan mong mas mahirap maipit sa isang relasyong, hindi lang siya ang gugustuhin mo. Mas madaling humiwalay. Ihanda na lang ang sarili para sa isang taong dadating sa tamang panahon, yung taong wala ka ng hahanapin pang iba.

Ganito lang ang gusto kong sabihin. Lahat may tamang oras. Ang isang taong talagang mahal ka, kung mahal mo din siya, may tamang oras na maging para kayo. Kailangan niyong maging masaya sa sarili niyo lang. Kailangan niyong ayusin yung buhay niyo na ikaw lang. Kailangan mong siguraduhin na yung mga relasyon sa nakaraan mo, ayos ka na. Kailangan sigurado ka sa feelings mo at sigurado kang siya lang. Pag parehong ganito na ang lagay niyo, yun talaga yung solid. Yun talaga yung magiging pinakamasayang relasyon.

Handa na ako. Sa tamang panahon, dadating din yung taong magiging handa para sa akin, para sa amin. We'll meet real soon.

Ang Maulang Byahe

Hindi kailanman magbabago ang katotohanang sa byahe ng buhay ko, wala ka na. Hindi na natututong huminto ang ulan na sumasabay sa pagluha ng mata ko sa byaheng wala ka na. Sa kada kanto na maaalala kita, sa kada lugar na makikita ko ang isang katulad mo, lalong umaagos ang iyak ko. Tumatangis na naman ako ngayon. Tumatangis na naman kasabay ng sobrang nangungulilang byahe.

Alam kong nasa byaheng tahimik ka na. Alam kong nasa lugar ka na kailanman lagi ka lang masaya at walang problema. Alam kong kasama mo yung tanging nilalang na kayang mag-alaga at magmahal sayo higit kanino pa man. Sana lang nayakap at nakahalikan kita bago ka umalis. Sana lang mas madalas kong sinabi kung gaano kita kamahal.


***Miss na miss na kita Lolo Kape. :'( Miss na miss ko nang inaasar ka. Alam kong okay ka na dyan, pero dalawin mo naman uli ako sa panaginip. Gusto ko lang makita ka. Gusto ko lang asarin ka at makita yung ngiti mong walang kupas. Reserba mo ako ng pwesto sa langit, magkikita tayo sa tamang panahon. I miss and love you, Lolo!

Ang Kakwentuhang Anghel

May bitbit tayong mga salita. Mga salitang kayang pantayan ang nararamdaman natin. Sa kada araw, normal ang kwentuhan. Sa kada kwentuhan, mas normal na may lagi kang taong sinasambit. At sa dalas kong makipagkwentuhan, di mo alam, pero laman ka ng bawat kwento ko.

Kinakalat ko sa iba kung sa papaanong isang anghel ay sinipa ng langit pababa sa lupa. Kinasisiya kong banggitin na di lahat ng anghel, payat. Yung iba, parang ikaw, mabait. Napapangiti akong ikaw ang madalas kong ikwento, pero mas masaya ako 'pag ikaw mismo ang kakwentuhan ko.

Ikinatutuwa kong tumaba ka at hinulog ka ng langit dahil di ka na kaya ng ulap. Ikinatutuwa kong nahulog ka at lumagapak sa tabi ko. Ikinatutuwa kong nung nagkatabi tayo, hinarap natin ang reyna ng Filipino, at sabay nating winasak ang tahimik niyang kaharian. Ikinatutuwa kong mas pinili mong kausapin na ako kaysa sa lasenggero mong katabi ('Pag nagkataon siya na sana madalas mong kakwentuhan) Mas ikinatutuwa kong, ilang taon man ang lumipas, alam kong di ka mawawala, di dahil di ka na kaya ng pakpak mo, kundi dahil alam kong masaya ka na sa lupa kasama ako, at kaming lahat. Alam kong di ka na matututong lumipad, wag na please? Dyan ka lang, Soulmate.


***Happy birthday sa aking super duper hyper over grabeng Soulmate. Sana tumaba ka pa kasabay ng pagtaba ng puso ko na super duper hyper over grabeng para na tayong magkapatid.♥

Ang True Love Sana

Madami akong ginagawa sa buhay ko ngayon. Kinukuha ang oras ko. Inuubos at pinapalipad ng mabilis habang nasa ospital ako. Dun pa nga ako magpapasko.

Masaya ako dun. Masaya akong nawawala ka sa isip ko. Masaya akong hindi kita maaabot. Pero ang wirdo kasi may sarili ka pa ring paraan ng pag-abot sa akin. Lagi kong naririnig ang pangalan mo. Lagi kong nakikita ang pangalan mo sa mga pangalan ng pasyente ko. Sana okay ka lang. Iniisip ko nga kung sa panahon na yun, iniisip mo din ba ako kaya kung saan saan ka sumusulpot.

Patawad dahil malayo ako. True love ka sana, ang layo lang natin. True love ka sana, mahirap lang sa ngayon. Patawad. Patawad pero masaya naman tayo. Hayaan na natin.


**Papanoorin ko ang Hunger Games.