Alam mong naghahanap ako ng mga sagot. Alam mo kung gaano kabigat sa dibdib aminin na malamang kapatid lang ako sa kanya. At mas lalong alam mong umaasa ako, na kahit papano, na kahit mas maliit pa sa langgam, may pag-asa pa sana kami.
Wag mo naman akong ilagay sa kalungkutan. Wag mo akong itulak sa mga salitang hindi naman totoo. Higit sa lahat, wag mo na sanang sagutin ang tanong ng puso ko. Hindi ko alam ang sagot sa mga tanong ko. Mas lalong hindi mo alam. Siya lang, walang iba ang kayang sumagot.
Kaya kung pwede lang dahon na. Sa ingles, "Please leave."
No comments:
Post a Comment
May karapatan kang ipahayag yan. Tongue in a lung, wag kang tatameme.