Ang Nag-uusap Na Mga Taon At Kalendaryo

2012
Ang laki-laki ng tampo ko sayo, Kalendaryo. Hindi mo man lang ako sinuyo o pinigilan nung nakipaghiwalay ako sayo. Alam ko paulit ulit, pero diba, sana pigilan mo ako. Mas pinili kong lumayo, bitawan ang tayo kasi sa tingin ko mas magiging masaya tayo na wala ang isa't isa. Sa tingin ko, mas maayos na ito. Kailangan ko din hanapin ang sarili ko. Nawala ako. Paalam, Kalendaryo!

2004
Alam mo 2012, iniwan ko si Kalendaryo ng paulit-ulit. Pinaglaruan ko siya. Sinabay ko siya sa madami pang ibang Kalendaryo. Sa huli, iniwan ko siya ng tuluyan pero alam kong babalikan ko siya kapag handa na ako. Nung handa na ako, nung handa na ako para tapatan ang pag-ibig nya, ni hindi na nya ako kayang kausapin. Lumilipas pala ang chances. Lumilipas din pala kahit ang pinakamainit na pag-ibig kapag sinayang. Sinayang ko siya, sinayang ko ang feelings niya. Swerte mo 2012 na lagi kang may chances sa kanya. Ikaw na nang iwan, ikaw pa aasang siya ang mageeffort? Ikaw naman. Patunayan mo kung mahal mo talaga siya.

2007
Ang tagal kong inantay yang si Kalendaryo. Kayo pa lang ni 2004, inaabangan ko na siya. Inaantay kong saluhin siya. Inaantay kong makita niyang nandito din ako. Nakita niya ako, sa wakas. Araw-araw break. Umabot na ng 300+ texts ko, saka pa lang siya magrereply. Madalas nakakalimutan niya ako itext. Kapag 9pm bawal na siya istorbohin. Halos di kami nagkakausap. Minsan lang kami magkita, swerte na kung makakalunch kami. Sa mall? Mumurahin niya ako. Sisigawan kapag nabadtrip siya. Ikinakahiya nga nya akong ipakilala sa ibang tao e. Ni di niya ako kinantahan sa phone. Ni di siya nakagawa ng tula para sa akin. Wala siyang nagawa. Sinalo ko lang siya, pero di niya kinayang saluhin ang feelings ko. Inggit na inggit ako sayo, 2012. Lahat ng binigay nya sayo, lahat ginawa niya para sayo. Yung mga pinaramdam niya sa akin, ginawa niya ba sayo? Sobrang ibang iba sya sayo, 2012. Ganun ka niya kamahal, pero ganun ka naging bulag, Hindi ka nakuntento.

Kalendaryo
2004, true love waits but not for too long. Hindi lahat may chance. Sana pinahalagahan mo ako nung pinapahalagahan kita.

2007, naging kuntento ka kahit kagaguhan lang ginawa ko. Seryoso naman ako, at seryosong nasaktan ka lang sa akin. Pasensya ka na. Siguro yun lang yung kapiranggot na pag-ibig na kinaya kong ibigay para sayo. Salamat sa pag-ibig.

2012, mas malaki ang tampo ko sayo. Di mo alam kung gaano ko ibinigay ang best ko pero mas pinili mo pa ding iwan ako. Kung busy ako sa studies, sa trabaho, hinding hindi ko kailanman kinalimutang magtext sayo o tumawag paminsan. pero ikaw? natanong mo ba sa sarili mo kung ilang beses mo ako kinalimutan sa umaga at gabi? Hindi kasi halos wala kang marinig. Kinuntento ko ang sarili ko sa kaya mong ibigay. Kinuntento ko ang sarili ko hanggang sa nagmumukha na akong nangmamalimos para lang angkinin mo ako. Nanlamig ako kasi gusto kong mapansin mo ako. Gusto kong sabihin mong mahal mo ako. Pero ilang buwan kong kinuntento sarili ko sa "K" at mas maiikling mensahe mo. Kapag nag-aaway tayo, yun lang ang mensahe mong mahahaba. Ang saya saya ko kapag nag-aaway tayo. Hindi dahil hindi tayo okay, pero yun lang ang panahon na binibigyan mo ako ng panahon. Hanggang sa lagi mong pipiliing iwan ako. Ang sakit pero kinaya ko. Mahal kita e. Ginawa ko ang lahat. Di ka pa din nakuntento. Nagsinungaling ka. Iniwan ako. Ako pa din ang hahabol? 2012 naman. Konting effort lang ginusto ko. Dalawang texts sa isang araw lang, pero hindi. Pinili mong magpaalam. Malamlam na paalam. 2012. Siguro nga panahon na para sarili ko naman ang isipin ko.

Mabilis tumakbo ang oras. Pahalagahan mo ang minuto. Wag mong sayangin ang segundo. Mahal kita 2012. Pinahalagahan ko naman e, ikaw lang inaantay ko.
"When you're needing your space to do some navigating, I'll be here patiently waiting to see what you find... I won't give up on us"